ความคิด ชีวิต และ นิยาย

วันนี้แดดร้อนมาก..ออกไปข้างนอกบ้านเนี่ย ตัวเหมือนจะสุกเลย..บังเอิญตอนนั่งรถกลับบ้าน ตาเหลือบไปเห็นบทความบทหนึ่ง ในหนังสือที่เพื่อนร่วมทางกำลังอ่านอยู่.."ความคิด ชีวิตและ นิยาย"หัวข้อเข้าท่าดี..แต่ไม่แน่ใจว่าเขาเขียนอะไร..เลยจะของยืมนิยามเนี่ยมาใช้ในการเขียนครั้งนี้ซะเลย..เพราะตัวเองเนี่ยเป็นคนที่มีความคิดร้อยเจ็ดสิบเอ็ดแสนความคิดต่อหนึ่งวัน..แต่ที่คิดแล้วทำได้เนี่ยมีไม่ถึงเจ็ดอย่าง ฮ่าๆๆ(อย่างที่เขาว่าคิดไร้สาระ)เรื่องใหนที่มันคิดแล้วปวดหัว ก็จะบอกตัวเองว่า"จะคิดทำไมว่ะ...เลิกคิดดีกว่า"แล้วถ้าคิดแล้วทำไม่ได้เนี่ย..ก็จะบอกตัวเองอีกเหละว่า...จะคิดทำหอก...ไรว่ะ...ปวดหัว..ฮ่าๆๆเป็นคนที่คิดมาก แต่คิดไม่เคยนานซักที...อย่างตอนนี้ก็คิดว่าจะดูซีรี่ย์เรื่องนี้ให้จบ..ช่อง3เขาเอามาออกอากาศในวันอาทิตย์ ตอนบ่ายๆ แต่พอเอาเข้าจริงๆก็เป็นโรดขี้เกียจดู เพื่อนมันก็บอกสนุกนะดูซิ...เราก็รับปากมันว่าเออ..แล้วจะดู ดูไปได้ซักสามสี่ตอน เริ่มเบื่อแล้ว..ไอ้โรดขี้เบื่อนี่ มันแก้ยังไงเนี่ย...เอาไว้ก่อนนะ..เขียนอะไรไร้สาระก่อน แล้วค่อยตั้งใจทำอะไรที่เป็นเรื่องเป็นราว...จริงๆแล้วชีวิตตอนเนี่ยมันก็ไร้สาระ เรียกได้ว่า"ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต เป็นปัจจุบันตลอด"ก็พยายามคิดถึงแต่ตอนนี้ ขณะนี้เข้าไว้ คิดล่วงหน้าไม่ค่อยได้..พอทำไม่ได้แล้วมันเหนื่อย...