มารักโลกกันนะ..

นี่เป็นภาพจากดาวเทียม ไม่คิดว่าจะมีเกาะที่เป็นรูปหัวใจ อยู่ในโลกเราด้วย สวยดีนะ ใครที่กำลังความรักเข้าตา คงจะชอบเกาะนี้..บนโลกใบนี้ยังมีสิ่งที่มนุษย์คาดคิดไม่ถึงอีกมากมาย..แต่มันอาจจะสายเกินไปที่มนุษย์จะค้นหามันได้เจอ ตอนนี้โลกใบนี้กำลังร้องไห้และเจ็บปวด ต่อการกระทำของมนุษย์ โลกกำลังเป็นมะเร็งร้าย จากน้ำมือของคนที่อาศัยอยู่ ความเจ็บปวดมันกำลังลุกลามไปในทุกมุมโลก ละเมื่อไรที่โลกทนไม่ไหว มนุษย์ต้องรับผลต่อสิ่งที่กระทำไว้..

ตอนนี้โลกร้อนขึ้นทุกวัน น้ำท่วม แผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิด พวกนี้เป็นเรื่องธรรมชาติ แต่ที่รบราฆ่าฟันกันเองอยู่ทุกวันในทุกมุมโลก เกิดขึ้นจากความโลภไม่มีที่สิ้นสุดของมนุษย์ มนุษย์เป็นสัตว์โลกที่กินได้ทุกอย่าง ทุกสิ่ง กินแบบไม่รู้จักอิ่ม ทำลายได้ทุกอย่างเพียงเพื่อความสุขสบายของตนเอง..ความต้องการของมนุษย์ไม่มีวันสิ้นสุด จนกว่าจะถึงกาลอวสารของโลก..

กำลังใจ พลังกาย สมองใส อายุยืน..

วันพรุ่งนี้ เต็มไปด้วยความหวังตลอดกาล..เนื่องจากยังมีวันพรุ่งนี้ ในโลกจึงมีคนจำนวนมากสามารถดำรงชีวิตต่อไป..

มนุษย์ย่อมปรารถนาความสำเร็จและชัยชนะในสงครามชีวิต แต่ความสำเร็จและชัยชนะเริ่มต้นจากสิ่งใด?คำตอบคือ เริ่มต้นที่ใจ เริ่มต้นที่การตั้งเป้าหมายของชีวิตในใจให้ชัดเจนและแน่นอน ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า"ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จด้วยใจ"

ปณิธาน จึงเป็นจุดเริ่มต้นของความสำเร็จและชัยชนะของชีวิตเป็นขุมพลังทางจิตใจของมนุษย์มาทุกยุดทุกสมัย

การตั้งเป้าหมายของชีวิตในใจให้ชัดเจนนั้น แม้ว่าในระยะแรกอาจไม่ถูกต้องนัก แต่เมื่อมีประสบการณ์มากขึ้น ก็อาจแก้ไขให้ถูกต้องขึ้นได้ "ปณิธาน"ของคนเรานั้น นอกจากจะควร "ถูกต้อง" แล้วยังควรต้อง "แน่วแน่"อีกด้วย.

ที่ว่า "ถูกต้อง" หมายถึงก่อนอื่นจะต้องเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ในสภาพความเป็นจริงในปัจจุบัน หรือสามารถทำให้สำเร็จได้จากเงื่อนไขปัจจัยของแต่ละคน มิฉะนั้น ปณิธานอันสวยงามก็จะเป็นเพียงความเพ้อฝันและอาจล้มเหลว ประการต่อมา จะต้องเป็นเรื่องที่เป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น ทำแล้วสบายใจ ไม่ละอายต่อฟ้าดิน เรียกว่า ถึงพร้อมด้วยประโยชน์ตนและประโยชน์ท่าน.

ที่ว่า "แน่วแน่"หมายถึง แม้จะมีปณิธานที่ถูกต้อง แต่หากคนไม่เอาจริงเอาจัง ไม่ตั้งใจกระทำการให้แน่วแน่แล้ว ก็อาจไม่ประสบความสำเร็จได้.

ปณิธานองแต่และคนจะเป็นเช่นใด ควรต้องกำหนดขึ้นตามความเหมาะสมของแต่ละคน ผู้ที่มุ่งหวังในชัยชนะและความสำเร็จในชีวิต จึงควรตั้ง "ปณิธานที่ถูกต้องและแน่วแน่"เสียแต่วันนี้.

ความคิด ชีวิต และ นิยาย

วันนี้แดดร้อนมาก..ออกไปข้างนอกบ้านเนี่ย ตัวเหมือนจะสุกเลย..บังเอิญตอนนั่งรถกลับบ้าน ตาเหลือบไปเห็นบทความบทหนึ่ง ในหนังสือที่เพื่อนร่วมทางกำลังอ่านอยู่.."ความคิด ชีวิตและ นิยาย"หัวข้อเข้าท่าดี..แต่ไม่แน่ใจว่าเขาเขียนอะไร..เลยจะของยืมนิยามเนี่ยมาใช้ในการเขียนครั้งนี้ซะเลย..เพราะตัวเองเนี่ยเป็นคนที่มีความคิดร้อยเจ็ดสิบเอ็ดแสนความคิดต่อหนึ่งวัน..แต่ที่คิดแล้วทำได้เนี่ยมีไม่ถึงเจ็ดอย่าง ฮ่าๆๆ(อย่างที่เขาว่าคิดไร้สาระ)เรื่องใหนที่มันคิดแล้วปวดหัว ก็จะบอกตัวเองว่า"จะคิดทำไมว่ะ...เลิกคิดดีกว่า"แล้วถ้าคิดแล้วทำไม่ได้เนี่ย..ก็จะบอกตัวเองอีกเหละว่า...จะคิดทำหอก...ไรว่ะ...ปวดหัว..ฮ่าๆๆเป็นคนที่คิดมาก แต่คิดไม่เคยนานซักที...อย่างตอนนี้ก็คิดว่าจะดูซีรี่ย์เรื่องนี้ให้จบ..ช่อง3เขาเอามาออกอากาศในวันอาทิตย์ ตอนบ่ายๆ แต่พอเอาเข้าจริงๆก็เป็นโรดขี้เกียจดู เพื่อนมันก็บอกสนุกนะดูซิ...เราก็รับปากมันว่าเออ..แล้วจะดู ดูไปได้ซักสามสี่ตอน เริ่มเบื่อแล้ว..ไอ้โรดขี้เบื่อนี่ มันแก้ยังไงเนี่ย...เอาไว้ก่อนนะ..เขียนอะไรไร้สาระก่อน แล้วค่อยตั้งใจทำอะไรที่เป็นเรื่องเป็นราว...จริงๆแล้วชีวิตตอนเนี่ยมันก็ไร้สาระ เรียกได้ว่า"ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต เป็นปัจจุบันตลอด"ก็พยายามคิดถึงแต่ตอนนี้ ขณะนี้เข้าไว้ คิดล่วงหน้าไม่ค่อยได้..พอทำไม่ได้แล้วมันเหนื่อย...